gedichten over kanker
liefde voor later
   
 

Gedichten

Hieronder leest u gedichten die gebruikers geplaatst hebben. U kunt zelf ook een gedicht schrijven, ter herinnering, ter inspiratie of om een andere reden. Een ieder kan en mag hier zijn gevoelens achterlaten.

11
March 06, 2014 - 03:47 PM
Stommemie
  Kanker zo een klein woordje van 6 letters groot!
Voor de een
een scheldwoord.
Voor de ander de dood.!
#leukemie#ofzalikzeggen#stommemie!
Verwijder bericht # 11
12
March 17, 2013 - 11:00 PM
Vivi18
  ((In 2010 geschreven met een werkstuk voor school. Familelid en goede kennis kwijt geraakt. Deze ziekte deed mij wat. Maar wat kan ik nu met eigen ogen voelen). In 2012 (18jaar) is bij mij deze ziekte geconstateerd.)) al dan geen chemotherapie of bestralingen, maar leven voor zware operaties.

Kanker
Het woord alleen zegt al zoveel.
Ongelofelijk hoe snel het kan gaan.
Ongelofelijk hoeveel mensen hier al niet te maken mee hebben.
Ongelofelijk hoeveel mensen met deze ziekte het niet overleven.
Het doet je pijn, je hoort het overal.
Het doet je pijn, als je hoort wat het je lichaam doet.
Het doet je pijn, hoe snel het kan ontstaan en nog gaat uitzaaien.

Het woord alleen zegt al zoveel.
Ongelofelijk dat sommige mensen het overleven.
Behandelingen, therapieën, operaties, zware medicijnen.
Onbegrijpelijk deze ziekte.
Het is een kwaal.
Ziekte wat je niet mag krijgen.
Wees alert op je lichaam.
Doe er alles aan hoe je dit voortijdig kan ontdekken of voorkomen.

Ik heb geen woorden ervoor.
Het is een onbegrijpelijke ziekte.
Verwijder bericht # 12
13
October 07, 2012 - 09:11 PM
henriette janssens
henriette.janssens1@telenet.be
  op 20 oktober 2012 werd er long tumor vast gesteld mijn wereld storte helemaal in ....bang was ik heb zelf een paternosterke bij gehouden heb 25 bestralingen en 6x chemo.het waren heel zwaar.met heel wat gepraat begon bij weer het zonnetje schijnen nu 1jaar later ben ik op goede weg op genezing..........bedankt
Verwijder bericht # 13
14
September 11, 2012 - 02:50 PM
Lisa
lisaenpapa@hotmail.be
  ik was 9 toen mijn vader me op een dagje zei, je moet nu heel sterk zijn
je lieve , lieve mama is ernstig ziek
ik begreep het niet goed ,hoe kon dat nu ?
we hadden zoveel geluk
en dan die avond toen in papa zag met rode ogen vol tranen
mama was niet meer
ik was zo boos ,zo kwaad ,zelfs agressief
tegen niemand wou ik nog praten
ik haatte mijn papa ,hij moest mama bij me laten
het duurde verschillende jaren en steeds weer begon het moeilijker te worden om thuis te blijven
ik werd in een instelling gestoken
maar ook daar ebte mijn verdriet niet weg
op een dag kwam dan nog mijn papa om te zeggen dat hij terug een vriendin had
nog meer sloeg de boosheid toe
ik deed alles om haar weg te krijgen
niemand zou mijn mama vervangen
een paar jaar later werd mijn zusje ook weggenomen
het deed zo'n pijn om papa weer zo ongelukkig te zien
en ik besloot te proberen toch een beetje zijn vriendin te accepteren
maar ik was bang ,bang voor het geen er nog moest gebeuren
ik leerde haar kennen als een lieve zacht vrouw
een zo lieve moeder voor mijn zusjes en voor mijn papa een rustpunt
maar dit jaar in januarie verloor ik mijn papa aan deze harde ziekte
ik heb het weer moeilijk en ben weer opgenomen
maar ik weet door te praten en iemand met gehoor ik sterker wordt
en nog steeds breng ik vaak een bezoek aan haar
die mij leven leerde
Verwijder bericht # 14
15
September 10, 2012 - 11:35 PM
Anneke Rontberg
rontberg@ziggo.nl
  EENZAME KANKER

Het jaar 2009 begon zo goed,
Ik had alles, een leuk gezin en liefde in overvloed.
22 januari kreeg ik de uitslag en alles stortte ineen,
Mevrouw u heeft borstkanker…….ohhhhh wat voelde ik me alleen!!!!


Familie, vrienden werden gebeld en zij kwamen allemaal in tranen aangesneld,
Alles keer op keer vertellen , het ging echt langs me heen.
Maar dan kwam de nacht en…. ohhh wat voelde ik mij verdrietig en alleen !!


De onderzoeken, operatie en 33x bestralen,
Wij wisten het zeker, we zullen het eindpunt halen !!!
Maar de uitslag was toch extra zuur
Ik krijg ook 6x een chemokuur !!!


De eerste chemo was ik 4 dagen erg ziek, maar had nog energie in overvloed,
Deed alles wat ik kon doen en dat voelde voor mij goed.
Na 2 weken verloor ik mijn haar en heeft Peet mij geschoren,
Vanaf die dag is er een andere Anneke geboren.


De 2e kuur was zwaarder, maar voor mijn mannen tutte ik mezelf op
en deed een mooi sjaaltje op mijn kop.
Ik voelde het gif door heel mijn lijf,
en probeerde te zijn wat ik wilde……een sterk wijf !!!


2 familieleden hebben lelijke dingen gezegd, ik begrijp het niet en was weken van streek,
Zij hebben mij gekwetst, ik kan niet anders dan dat ik er voor altijd mee breek.


Het wordt steeds zwaarder ook voor mijn kinderen en man
Want ik takel steeds meer af en lijkt niet meer op de oude An.
Zij vluchten steeds meer weg in de buitenwereld, ik kan er niet zijn voor hem
Het enige wat herkenbaar is…….is mijn stem!!!!


Er zijn momenten van afstand en die doen zo pijn,
Dan klim ik in mezelf en laat me eenzaam zijn.
Af en toe opmerkingen of een sneer,
Ik weet, ze bedoelen het niet zo…..
Maar toch biggelen de tranen over mijn wangen neer.


De laatste kuur die hoeft niet meer, lichamelijk niet te doen voor mij,
Ik dank God op mijn knieën, …ohhhh wat ben ik blij !!!
Nu nog al het gif uit mijn lichaam laten verdwijnen,
Nog een paar maandjes dan gaat ook de zon weer voor ons schijnen !!!


Dan kan ik weer de oude Anna worden en geniet !!
Mijn mannen weer echt zien lachen en in hun ogen gèèn verdriet !!!
Weg alle eenzaamheid en pijn!!!
Ik hoop dat ik nog jarenlang met mijn gezin samen kan zijn !!!


Anneke Rontberg
25 aug. 09
Verwijder bericht # 15
16
September 10, 2012 - 03:21 PM
Lisa
lisaenpapa@hotmail.be
  het is soms een brokje ellende

soms zit te kniezen
mijn handen in elkaar
stil kijk ik dan even
naar een foto
zij knusjes naast elkaar
een lach in beide ogen
een blik zo verliefd
die ik zie in mijn dromen
en vraag dan ,oh God alstublieft
laat mij ze zo even bekijken
vanuit de hemel hoog
zodat ik zou kunnen zeggen
papa en mama
jullie hadden 't mij beloofd
Verwijder bericht # 16
17
August 29, 2012 - 07:07 PM
lisa
lisaenpapa@hotmail.be
  papa

het is zo stil
nu muren zwijgzaam luisteren
alsof jij alles mee nam
van dit zo triest bestaan
en mocht je me horen
fluister dan mijn naam
toon me nu de moed
die wij samen hebben doorstaan
Verwijder bericht # 17
18
July 07, 2012 - 07:32 PM
Anoniem
  Ik krijg al rillingen, als ik het woord zie of hoor
Mensen schelden ermee, waar is dat goed voor?
Snap je dan niet dat je mensen pijn doet?
En als je ermee scheld, voel je je dan goed?

Bijna iedereen kent wel iemand die er aan is overleden
Sommigen hebben zelf tegen kanker gestreden
Of zijn door kanker een dierbare kwijt
Zij zullen verdrietig worden als je ermee scheld, altijd

En ik ben niet de enige die er ervaring mee heeft
Er is bijna niemand die kanker overleeft
Dus kun je niet schelden met een ander woord?
Want ik ben niet de enige die vindt dat dit niet hoort!
Verwijder bericht # 18
19
June 25, 2012 - 10:42 PM
Charlotte
charlotte_diddl@hotmail.com