gedichten over kanker
liefde voor later
   
 

Gedichten

Hieronder leest u gedichten die gebruikers geplaatst hebben. U kunt zelf ook een gedicht schrijven, ter herinnering, ter inspiratie of om een andere reden. Een ieder kan en mag hier zijn gevoelens achterlaten.

41
May 09, 2009 - 03:29 PM
Emily
emilytewelscher-@hotmail.com
  Voor mijn liefste moeder!

Zonder jou was ik niks
Zonder jou was ik leeg
Het was een soort mix
Het was een donkere steeg

Al die medelijden
Al die gedachten
Konden we maar terug rijden
Kon ik het maar verzachten

Vele tranen verlieten jou ogen
Van al dat verdriet kreeg ik ook tranen
Het was een hele vermogen
Er waren vele banen

Gelukkig heb je de goeie gekozen
En ben je genezen
Hier zijn nog wat rozen
Moet ik dit voorlezen?

Ik hoop dat je dit snapt
Ik ben er altijd voor je
Ik heb er voor getrapt

P.S. Ik ben heeel erg blij en dankbaar dat je er nog steeds bent
Verwijder bericht # 41
42
April 22, 2009 - 06:22 PM
Een meisje met veel verdreit en pijn,
  zoveel verdriet, pijn en gemis.
Ziek van al die intens verdriet.
maar niemand die het ziet, zelfs je beste vrienden zien het niet.
Met een lach p m'n smoel verberg ik een hele boel.
ik loop over straat helemaal alleen, en denk bij me zelf, waar ga ik eigenlijk heen?
waarom moet het zo gaan?
Wat heb ik dan misdaan?
Op al die vragen ,na al die lange dagen,
heb ik nog steeds geen antwoord.
Verwijder bericht # 42
43
July 03, 2008 - 07:37 PM
amanda
  Ter gedachtenis aan mijn lieve moeder


Een mengeling van pijn en tranen
met af een toe een sprankje hoop
Gedreven door een sterke wilskracht
hoewel het onheil nader sloop
Je gedachtenis zal altijd blijven
te vroeg ben je van ons weggegaan
We houden van je en zijn je dankbaar
voor alles wat je hebt gedaan

Waarom al dat vechten
Waarom al die pijn
Je wilde hier niet weg
je wilde bij ons zijn
De strijd was oneerlijk
en geheel niet terecht
Je wilde nog graag verder
maar verloor dit gevecht

Langzaam ben je van ons weggegleden
Elke dag een beetje meer
Telkens werd je weer iets ontnomen
Dat deed jou en ons zeer
Het is een gemis, een stille pijn
Dat je nooit meer bij ons zult zijn

Geen woorden kunnen het beschrijven
De pijn die wij voelen om jou te laten gaan
De ongelijke strijd die jij moest strijden
Al vanaf het begin aan
Geen woorden om het uit te leggen
Hoe graag jij nog bij ons wilde zijn
Geen woorden kunnen het beschrijven
Wat we voelen doet zo'n pijn

Veel liefs en rust in vrede
Verwijder bericht # 43
44
May 25, 2008 07:28 PM
Kitty Luimes
de-kit@nuances.nl www.nuances.nl
  Verdriet is als de golven
van een verraderlijke zee
Soms, als je denkt te kunnen zwemmen
sleept weer een golf je mee

Er zijn wel betere momenten
dan denk je: ik heb weer kracht
Je moet toch verder leven?

Maar dan voel je weer die macht
die radeloosheid heet
Die trekt je in een diepte
waarvan geen ander weet

Want zij die naast je leven
zien slechts wat zij zelf wensen
Dat je doorzwemt en ‘t wel redt
als de meeste andere mensen

Verdriet is als de golven
van een verraderlijke zee
Vaak wil ik niet meer zwemmen
maar het sleept me net niet mee

Verwijder bericht # 44
45

 
Verwijder bericht # 45
[Eerste] Pagina # 1  2  3  4  5  [Laatste]

 
 
Uw reactie op deze website: TipsWebmaster
Deze website is ontworpen en wordt onderhouden door Nuances
Indien u interactief gebruik maakt van deze website gaat u akkoord met de voorwaarden genoemd in onze disclaimer.