Hieronder leest u gedichten die gebruikers geplaatst hebben. U kunt zelf ook een gedicht schrijven,
ter herinnering, ter inspiratie of om een andere reden. Een ieder kan en mag hier zijn gevoelens achterlaten.
41
May 09, 2009 - 03:29 PM Emily
Voor mijn liefste moeder!
Zonder jou was ik niks Zonder jou was ik leeg Het was een soort mix Het was een donkere steeg
Al die medelijden Al die gedachten Konden we maar terug rijden Kon ik het maar verzachten
Vele tranen verlieten jou ogen Van al dat verdriet kreeg ik ook tranen Het was een hele vermogen Er waren vele banen
Gelukkig heb je de goeie gekozen En ben je genezen Hier zijn nog wat rozen Moet ik dit voorlezen?
Ik hoop dat je dit snapt Ik ben er altijd voor je Ik heb er voor getrapt
P.S. Ik ben heeel erg blij en dankbaar dat je er nog steeds bent
42
April 22, 2009 - 06:22 PM Een meisje met veel verdreit en pijn,
zoveel verdriet, pijn en gemis. Ziek van al die intens verdriet. maar niemand die het ziet, zelfs je beste vrienden zien het niet. Met een lach p m'n smoel verberg ik een hele boel. ik loop over straat helemaal alleen, en denk bij me zelf, waar ga ik eigenlijk heen? waarom moet het zo gaan? Wat heb ik dan misdaan? Op al die vragen ,na al die lange dagen, heb ik nog steeds geen antwoord.
43
July 03, 2008 - 07:37 PM amanda
Ter gedachtenis aan mijn lieve moeder
Een mengeling van pijn en tranen met af een toe een sprankje hoop Gedreven door een sterke wilskracht hoewel het onheil nader sloop Je gedachtenis zal altijd blijven te vroeg ben je van ons weggegaan We houden van je en zijn je dankbaar voor alles wat je hebt gedaan
Waarom al dat vechten Waarom al die pijn Je wilde hier niet weg je wilde bij ons zijn De strijd was oneerlijk en geheel niet terecht Je wilde nog graag verder maar verloor dit gevecht
Langzaam ben je van ons weggegleden Elke dag een beetje meer Telkens werd je weer iets ontnomen Dat deed jou en ons zeer Het is een gemis, een stille pijn Dat je nooit meer bij ons zult zijn
Geen woorden kunnen het beschrijven De pijn die wij voelen om jou te laten gaan De ongelijke strijd die jij moest strijden Al vanaf het begin aan Geen woorden om het uit te leggen Hoe graag jij nog bij ons wilde zijn Geen woorden kunnen het beschrijven Wat we voelen doet zo'n pijn
Veel liefs en rust in vrede
44
May 25, 2008 07:28 PM Kitty Luimes
Verdriet is als de golven van een verraderlijke zee Soms, als je denkt te kunnen zwemmen sleept weer een golf je mee
Er zijn wel betere momenten dan denk je: ik heb weer kracht Je moet toch verder leven?
Maar dan voel je weer die macht die radeloosheid heet Die trekt je in een diepte waarvan geen ander weet
Want zij die naast je leven zien slechts wat zij zelf wensen Dat je doorzwemt en ‘t wel redt als de meeste andere mensen
Verdriet is als de golven van een verraderlijke zee Vaak wil ik niet meer zwemmen maar het sleept me net niet mee
Uw reactie op deze website: Tips Webmaster
Deze website is ontworpen en wordt onderhouden door Nuances Indien u interactief gebruik maakt van deze website gaat u akkoord met de voorwaarden genoemd in onze disclaimer.