gedichten over kanker
liefde voor later
   
 

Gedichten

Hieronder leest u gedichten die gebruikers geplaatst hebben. U kunt zelf ook een gedicht schrijven, ter herinnering, ter inspiratie of om een andere reden. Een ieder kan en mag hier zijn gevoelens achterlaten.

31
October 28, 2010 - 03:43 PM
S. N.
  Ik loop over de dijk
Het helblauwe zeewater sprint op
Ik spring, ik lach, ik val, ik huil
Het helblauwe water mengt zich
Met mijn bloedrode borst
Er lopen mensen
Ik schreeuw en huil
Maar niemand die me ziet
Verwijder bericht # 31
32
July 11, 2010 - 01:30 PM
Jlhp
juliahop1994@live.nl
  ik fiets over straat en lach,
niemand ziet wat er onder die lach schuilt.
je bent m'n beste vriendinnetje we waren altijd samen.
tot die dag ,

Jij ging naar de dokter want je was moe,
je belde; ik ben doorgestuurd naar het ziekenhuis.
veel onderzoeken heb je moeten ondergaan ineens allemaal zo stressen
niet weten wat er was
niet weten waar je aantoe was
de telefoon ging weer; ik heb vocht in m'n longen moet een week in het ziekenhuis blijven!
je was overstuur maar toen,
weer ging de telefoon; ik was zenuwachtig voor wat je te zeggen had.
ik nam op en je zei niks,
ik was bang en vroeg of je er was,
ineens hoorde ik je,
je moest huilen,
ik zei wat is er en moest ook huilen,
je zei het was geen vocht ik heb een gezwel

daar ging je weer nog meer onderzoeken,
de volgende dag,
niet geslapen.
weet die telefoon, en je zei; ik heb het.
en nog steeds had ik niet aan het woordje kanker durven denken.
er viel een stilte en we begonnen te huilen.
Verwijder bericht # 32
33
May 01, 2010 - 11:33 PM
Larissa.
Larissasmitje@hotmail.com http://coockie-lovess.hyves.nl
  ik weet nog dat ik vroeger altijd op papa zijn nek zat als ik moe was van al het lopen,
dat ik altijd een staartje boven op mijn hoofd had en er trots op was.
ik weet nog dat elke middag als ik thuis kwam mama op mij zat te wachten om samen
met mij een broodje te eten.
mijn papa was de grootste en de sterkste man op de wereld
en mama de allerliefste vrouw van de hele wereld.
het maakte me niks uit wat ik aan had, als het maar lekker zat.
ik speelde met jongens zonder dat iemand er ooit raar over dacht.
ik verheugde me er op om naar school toe te gaan,
dat ik leerde fietsen van papa.
ik weet nog dat ik niks van de wereld begreep,
en alleen mannen die me snoepjes aanboden niet mocht vertrouwen.
maar nu..

Nu weet ik dat bijna niemand te vertrouwen is,
en dat mensen je naar beneden proberen te halen.
Nu ga ik tegen alles wat papa en mama zeggen in,
en zijn zij de genen die me vaak dwars zitten,
maar nog steeds heb ik die liefde voor hun,
al laat ik het niet erg vaak blijken.
Nu is school de plek waar ik juist liever niet heen ga,
en zijn jongens in mijn ogen ineens heel anders dan vroeger.
Nu kom ik 's middags thuis en is er niemand die op mij wacht,
en ben ik het liefste met mijn beste vriendinnen.
Nu zie ik dat hoe ouder je word, hoe meer je tegen dingen aanloopt,
hoe meer problemen de tijd met zich mee brengt..


--Mijn papa heeft kanker..
en ze weten niet hoelang hij nog heeft..
ik zal hem zo missen
zonder mijn papa ben ik niks.
als knabbel zonder babbel.
als mnr. krabs zonder centjes.
als spongebob zonder kwallen vissen.
als sandy zonder karate.
als papa zonder mama.
als de lucht zonder wolken.
als de patatjes zonder zout.
als piano zonder toetsen.
als computer zonder harde schijf.
als Larissa zonder Papa.
xxx
Verwijder bericht # 33
34
April 26, 2010 - 08:58 PM
eline
  ik heb dit geschreven toen ik hoorde dat mijn oom longkanker had, hij is inmiddels al overleden.

Er is al weer een maand verstreken,
Gisteren pas het bericht van je gekregen.
Een maand heb je het verscholen.
Je kon het niet zeggen tegen ons, zei je.
De ziekte gaat winnen.
Dat is wat we weten.
Maar ik wil nog meer
Nog meer mooie dagen met je beleven.
ik zal aan je zij blijven vechten tot het eind.
ik weet dat je me gaat zeggen dat het niet wilt,
dat je op bent, dat je niet meer wilt.
maar je bent voor mij als de zonne stralen
in de donkerste dagen, als de rode roos
die vol in bloei staat, als de grote
tulpen velden in de zomer vol bloei.
Dit zal je altijd blijven,
mijn leven lang.
Je hebt een grote plek ingenomen,
In mijn kleine hartje
Ik zal je nooit vergeten.
Verwijder bericht # 34
35
February 07, 2010 - 04:01 PM
Danique
  ter nagedachtenis aan mijn oma

een traan rolt na beneden ,
een traan voor het verleden .

ik mis je nu je er niet meer bent.

ik heb van jou een monument,
onbreekbaar in mijn hart gebouwt

ik voel me vreemd ,
zonder jou om me heen .

waarom brak deze zikete jou leven ?
was je nog maar even gebleven.

het ging te snel ...

en tog moet ik voor de laatse keer zeggen vaarwel Lieve Oma .
rust in vrede
Verwijder bericht # 35
36
November 16, 2009 - 08:06 PM
nikita
nikitacoen26@hotmail.com
  Een zus met wie je alles kan delen.
Dat kan ik in ieder aanbevelen.
Je kunt tegen haar je hart luchten dat kan ik je beweren.
Iedereen zou trots moeten zijn op jouw je bent de beste zus die ik ken .
Ik zou alles met je delen je bent men hartendief door jouw komt alles goed.



van .............
Verwijder bericht # 36
37
July 08, 2009 - 01:22 PM
Nathalie
nathaliedijkstra@gmail.com
  Mijn vader heeft een ziekte
die niet meer te genezen is

Mijn vader heeft een ziekte
Die zijn leven veel verandert

Weet niet hoe lang die leeft
weet niet waarom ik huil

Ik moet blij zijn als die er nog is
En er van genieten elke dag

En als hij dan echt weg is
Dan kan ik mijn tranen laten vallen
Verwijder bericht # 37
38
May 28, 2009 - 04:41 PM
nina brands
  sterven doe je niet ineens maar af en toe een beetje, en alle beetjes die je sterft het is vreemd maar die vergeetje .Het is je dikwijls ontgaan je zegt ; ikben wat moe maar op een keer ben je aan je laaste beetje toe.
Verwijder bericht # 38
39
May 17, 2009 - 10:53 PM
Angelique Hilgers
alshilgers@live.nl
  De zon zo geel, de lucht zo blauw
De vogels die fluiten, maar ik voel de kou
De wereld lijkt mooi, de wereld lijkt zacht
Voor mij wordt het niet mooier, ik heb steeds minder kracht
Zal ik straks het groen aan de bomen nog zien
Mag ik naar het strand, of de bossen misschien
Zwemmen in zee, spelen met zand
Of gewoon lekker zitten ergens aan de waterkant
Wie zal het weten, ik doe echt me best
En hopelijk doen de medicijnen de rest
Verwijder bericht # 39
40
May 09, 2009 - 03:29 PM
Emily
emilytewelscher-@hotmail.com
  Voor mijn liefste moeder!

Zonder jou was ik niks
Zonder jou was ik leeg
Het was een soort mix
Het was een donkere steeg

Al die medelijden
Al die gedachten
Konden we maar terug rijden
Kon ik het maar verzachten

Vele tranen verlieten jou ogen
Van al dat verdriet kreeg ik ook tranen
Het was een hele vermogen
Er waren vele banen

Gelukkig heb je de goeie gekozen
En ben je genezen
Hier zijn nog wat rozen
Moet ik dit voorlezen?

Ik hoop dat je dit snapt
Ik ben er altijd voor je
Ik heb er voor getrapt

P.S. Ik ben heeel erg blij en dankbaar dat je er nog steeds bent
Verwijder bericht # 40
[Eerste] Pagina # 1  2  3  4  5  [Laatste]

 
 
Uw reactie op deze website: TipsWebmaster
Deze website is ontworpen en wordt onderhouden door Nuances
Indien u interactief gebruik maakt van deze website gaat u akkoord met de voorwaarden genoemd in onze disclaimer.